Requiem για τρεις γενιές

… Ένας καλοντυμένος κύριος, με παπιόν και μαλλιά αλά Μπετόβεν, δύσκολα θα μπορούσες να πιστέψεις ότι άνηκε στη διοικούσα επιτροπή της Ε.Δ.Α., και μάλιστα κατά τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Ήταν ο Γιώργος Πανάγος, δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Σου έκανε εντύπωση, όταν τον έβλεπες στο δρόμο, σαν ένα ωραίο απομεινάρι της μπέλ-επόκ. Κατά τα άλλα, ήταν άνθρωπος της πολιτικής. Δεν είχε σχέση ούτε με λογοτεχνικούς κύκλους ούτε με δημοσιογράφους, γι’ αυτό και παραξενεύτηκα όταν, στο τέλος της ζωής του, με φώναξε να τον βοηθήσω για να τυπώσει ένα του μυθιστόρημα. Θα ήταν τότε γύρω στα εβδομήντα. Έτσι γνωρίστηκα μαζί του και έμεινα κατάπληκτος από τα όσα ήξερε για την ιστορία και την πνευματική ζωή της Θεσσαλονίκης. Ήταν ο τρίτος, μετά τον Βαφόπουλο και τον Πεντζίκη, πού αποτελούσε ζωντανό αρχείο αυτής της πόλης…