ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Το έργο αυτό καταθέτει μια συγκεκριμένη προσέγγιση της σχέσης Ορθοδοξίας-Ευαγγελίου στην προοπτική του 21ου αιώνα. Η διήκουσα έννοιά του είναι πως η άνωθεν δοθείσα χαρισματική φύση της Εκκλησίας είναι αχώριστα συνδεδεμένη με την ιεραποστολή, με το διαρκές άπλωμα του Ευαγγελίου του Χριστού στον κόσμο, με τη συνεχή οικείωση της αποστολικής πίστης σε κάθε συνάφεια, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, από τους «εγγύς» και τους «μακράν», από τον ήδη εκχριστιανισμένο κόσμο και απ? όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμα την αλήθεια του Eυαγγελίου του Χριστού. Ιστορία και μετα-ιστορία συναντιώνται χάρη στην προφητική λειτουργία της ιεραποστολής που, κατά το δόγμα της Χαλκηδόνας, υλοποιεί χειροπιαστά την ασυγχύτως και αχωρίστως συνάντηση Θεού και ανθρώπου. Η συναρπαστικότητα του Ευαγγελίου δεν είναι η «άπαξ» λογοτεχνική ανάγνωσή του ?πράγμα που θα οδηγούσε σε μια στείρα ιεραποστολή κηρυγματικού χαρακτήρα? αλλά κυρίως η συνεχής ψηλάφισή του, η ανακάλυψη του ανεξάντλητου βάθους του, η μοναδικότητά του να απευθύνεται, με διάφορους τρόπους, σε κάθε άνθρωπο κάθε εποχής, να τον υψώνει στο φως της θείας λαμπρότητας, της οποίας αινιγματικά μόνο κάποια ψήγματα αντιλαμβανόμαστε. Η Ορθοδοξία με την πλουσιότατη λατρευτική, ασκητική, πατερική της παράδοση, τη βαθιά θεολογία και το μυστικό της κύρος, αναδεικνύεται σε παράγοντα που πολλά έχει να πει στον κόσμο της τρίτης χιλιετίας. Ορθοδοξία και Ευαγγέλιο, είναι αυτό το πάντρεμα της παγκόσμιας ποιότητας του χριστιανισμού με το ανθρωπολογικό βάθος της Ανατολής. Είναι, όμως, και το ερώτημα για την εκτός των χριστιανικών ορίων θρησκευτική πραγματικότητα, η οποία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης εντάσσεται ενδότατα στην καθ? ημάς ζωή δημιουργώντας εύλογα το ερώτημα της αποδοχής ή απόρριψης άλλων πολιτισμικών παραδόσεων.