ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Ως δραστηριότητα που έχει αντικείμενό της τον μετασχηματισμό του φυσικού περιβάλλοντος με σκοπό την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, η οικονομία φαίνεται ν? αποκαλύπτεται κυριολεκτικά, σύμφωνα με τα λόγια του Α. Μarchall, «σαν μια επιστήμη της ζωής, κοντινή με την βιολογία μάλλον παρά με την μηχανική». Η διαστρεβλωμένη όμως θεώρησή της που συνδέεται με τους υπολογισμούς αποδοτικότητας, απαιτεί να διαμορφώνονται τιμές μόνο στα αγαθά και στις υπηρεσίες που χαρακτηρίζονται σπάνια και να μη λογαριάζονται καθόλου οι ανθρώπινοι ή φυσικοί πόροι που φαίνονται να πλεονάζουν. Επομένως, η σχέση του μέσου με τον σκοπό, αντιστρέφεται και η λογική των νεκρών πραγμάτων γίνεται ο ανώτατος νόμος. Δεν υπάρχει τίποτε το εκπληκτικό στο γεγονός ότι μια επιστήμη που έτσι έχει συλληφθεί, καταδικάζεται ν’ αναπτύσσει μια λογική η οποία εμπνέει ενέργειες ερχόμενες και σε τυπική ακόμα αντίθεση με τους μηχανισμούς που διέπουν την αναπαραγωγή της ζωής. Ο συμβιβασμός της με τους νόμους της ζωής δεν μπορεί να γίνει νοητός παρά μόνο με την μεταφορά της σκέψης στο επίπεδο της βιόσφαιρας της οποίας οι νόμοι επιβάλλονται στο σύνολο των υποσυστημάτων. Σε τούτο ακριβώς το επίπεδο η οικονομία ξανασυναντά την ζωή και μπορούμε να ελπίζουμε ότι θ’ ανακαλύψει οργανωτικές αρχές που θα συμβιβάζουν τους κανόνες μιας αποτελεσματικής διαχείρησης με τους μηχανισμούς μέσω των οποίων η βιόσφαιρα εξασφαλίζει την αναπαραγωγή της.