ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΝΩΣΗ

Ο καθηγητής Geoff Whitty διευθύνει το φημισμένο Ινστιτούτο εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Λονδίνου από το Σεπτέμβριο του 2000. Η διδασκαλία και η έρευνά του είναι για την κοινωνιολογία της εκπαίδευση, την εκπαιδευτική πολιτική και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Ήταν υπεύθυνος για την αξιολόγηση μερικών από τις πλέον σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και σύμβουλος για εκπαιδευτικά θέματα σε σχολεία και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το βιβλίο αυτό εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στην κοινωνιολογία της εκπαίδευσης και τις διαδικασίες των αναλυτικών σχολικών προγραμμάτων. Ο καθηγητής Geoff Whitty υποστηρίζει, όπως σημειώνει στον πρόλογό του για την ελληνική έκδοση, την ιδέα ότι η κοινωνιολογική μελέτη του προγράμματος σπουδών θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες ιδέες για ευκαιρίες ριζοσπαστικής πράξης τόσο εντός, όσο και γύρω από τον εκπαιδευτικό χώρο. Το πρώτο μέρος του βιβλίου εξετάζει κάποιες από τις θεωρητικές και εμπειρικές προσεγγίσεις που διατυπώθηκαν από τη νέα κοινωνιολογία της εκπαίδευσης στη Βρετανία, στις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Παράλληλα εντοπίζει εκείνα τα σημεία αυτών των απόψεων που έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη σύγχρονη θεωρία και πράξη του αναλυτικού προγράμματος. Στο δεύτερο μέρος η έρευνά του επεκτείνεται στα αναλυτικά προγράμματα και τις εξετάσεις διερευνώντας τρία πεδία που εκφράστηκαν οι διαμάχες για το αναλυτικό πρόγραμμα κατά τις τελευταίες δεκαετίες: Τη «Μεγάλη Αντιπαράθεση» στα τέλη της δεκαετίας του 1970, τις διαβουλεύσεις για το μέλλον των δημόσιων εξετάσεων και το ρόλο της κοινωνικής και πολιτικής εκπαίδευσης στο σχολικό αναλυτικό πρόγραμμα. Εξετάζοντας τις διαδικασίες που ενθαρρύνουν ή παρεμποδίζουν την αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος ο συγγραφέας εντοπίζει τόσο θετικές όσο και αρνητικές συνέπειες στις πρόσφατες προσπάθειες εμπλουτισμού του αναλυτικού προγράμματος έτσι ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της βιομηχανίας. Συμπερασματικά υποστηρίζει ότι ένα σημαντικό τμήμα από τη ριζοσπαστική υπόσχεση της νέας κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης μπορεί να αποκτήσει πραγματική υπόσταση με την προϋπόθεση ότι κοινωνιολόγοι, εκπαιδευτικοί και πολιτικά κινήματα θα συνεργαστούν στενότερα.