O σύνδεσμος του προϊόντος αντιγράφηκε

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

Καπλάνι Μ. Γκαζμέντ
Άνοιξη του 1943: Στην κατεχόμενη από τους ναζί Θεσσαλονίκη μια τριμελής οικογένεια Ελλήνων Εβραίων, αλλάζοντας ονόματα και ταυτότητες, καταφέρνει να σωθεί βρίσκοντας καταφύγιο στην Αλβανία. Δε θα μπορέσουν να εγκαταλείψουν…
ISBN: 9789604589548
20%
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ

9,90  7,92 

Περιγραφή

Άνοιξη του 1943: Στην κατεχόμενη από τους ναζί Θεσσαλονίκη μια τριμελής οικογένεια Ελλήνων Εβραίων, αλλάζοντας ονόματα και ταυτότητες, καταφέρνει να σωθεί βρίσκοντας καταφύγιο στην Αλβανία. Δε θα μπορέσουν να εγκαταλείψουν ποτέ ξανά τη χώρα, αφού τα σύνορα της Αλβανίας, μετά τον πόλεμο, έκλεισαν ερμητικά για σαράντα πέντε χρόνια. Φθινόπωρο του 2011: Ο βιβλιοθηκάριος Αλί πεθαίνει από έμφραγμα στη Σανγκάη. Ο γιος του, Μέλσι, γυρίζει εσπευσμένα από την Αθήνα στα Τίρανα και κάνει ενέργειες ώστε να φέρει από την Κίνα τη σορό του πατέρα του. Στις είκοσι δύο μέρες που μεσολαβούν μέχρι την επιστροφή της σορού, ανακαλύπτει μια άγνωστη ιστορία της οικογένειάς του και λύνει το μυστήριο του μοιραίου ταξιδιού του πατέρα του στη Σανγκάη. Η Τελευταία Σελίδα είναι ένα πυκνό και φωτεινό βιβλίο, ένα μελαγχολικό μυθιστόρημα που ξετυλίγεται σαν αστυνομικό παζλ που σε συνεπαίρνει. Μέσω χαρακτήρων που βρίθουν από ανθρωπιά, κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες της ευρωπαικής ιστορίας του 20ού αιώνα, ο Καπλάνι μεταφέρει την ανθρώπινη θέληση και απελπισία για την απόκτηση μιας ταυτότητας πέρα από εθνικά και φυλετικά σύνορα, μιας ταυτότητας που μπορεί κάποιες φορές να τρέφεται εξ ολοκλήρου από την αγάπη για τα βιβλία και τις γλώσσες.

Πληροφορίες

ISBN 9789604589548
Συγγραφέας Καπλάνι Μ. Γκαζμέντ
Σελίδες 184
Ημερομηνία έκδοσης 12/20/2019
Κατηγορία e-BooksUncategorized
Τύπος εξωφύλλου Μαλακό
Δήλωσαν για το βιβλίο

Ο Ισά είχε αρχίσει με αυτό τον τρόπο ένα φανταστικό φιλοσοφικό διάλογο με τον ανακριτή ή, ακριβέστερα, με τη μοίρα του ανακριτή. Έστησε στο μυαλό του το σκηνικό της συνάντησης μαζί του. Εκείνος θα καθόταν σε μια πολυθρόνα κρατώντας στο χέρι το πιστόλι, ο ανακριτής θα καθόταν απέναντί του, με το φόβο του θανάτου ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Ούτε η τύχη ούτε η εξουσία θα μπορούσαν να βοηθήσουν πια τον ανακριτή.
«Πώς νιώθεις τώρα που είμαι απέναντί σου;» θα τον ρωτούσε.
Ο ανακριτής, κατά πάσα πιθανότητα, θα σώπαινε. Θα του ζητούσε συγνώμη, θα εκλιπαρούσε για τη ζωή του, θα προσπαθούσε να κάνει τον κακομοίρη, τον μετανιωμένο, να τον καλοπιάσει.Αυτός θα έλεγε: «Τώρα είμαι εγώ η εξουσία που νικάει τα πάντα και τους πάντες, σύντροφε Ακίλ. #8710;ε φαντάζεσαι τι χαρά μου δίνει να σου τινάζω τα μυαλά στον αέρα! Πόσες καταστραμμένες ζωές θα νιώθουν δικαιωμένες τη στιγμή που θα ξεψυχάς σαν σκυλί;» – Απόσπασμα 1

Ο Ισά και η Μέι-Ζεν έκαναν έρωτα με τη δίψα των φυλακισμένων, με την τρέλα που παρείχε η επίγνωση ότι τούτη η σχέση δεν είχε αύριο, γιατί εκείνη θα έφευγε χωρίς την ελπίδα της επιστροφής και εκείνος ήταν καταδικασμένος να ζει και να πεθάνει σε αυτή τη χώρα με τα ερμητικά κλειστά σύνορα. – Αποσπασμα 2