Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

…Στον 20ό αιώνα ζήσαμε πολύ ενδιαφέρουσες πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις. Δύο από αυτές έδωσαν τη σφραγίδα σε αυτόν και άφησαν κληρονομιά για το νέο αιώνα. Η μία, στον πολιτικό χώρο. έφερε σε αντιπαράθεση τις δημοκρατίες με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και έληξε με σαφή κυριάρχηση των πρώτων. Η δεύτερη, στον κοινωνικό χώρο, λειτούργησε ως σύγκρουση ανάμεσα στον άκρατο καπιταλισμό, την πρόταση του δημοκρατικού σοσιαλισμού, αυτό που ονομάζουμε σήμερα κοινωνικό κράτος, και τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Τρία συστήματα με σαφείς διαφορετικές προτάσεις. Με την εξουδετέρωση του τελευταίου σε όλα τα σημεία έμελλε μόνο το δεύτερο σύστημα να συνεχίσει τον αγώνα κατά της κυριαρχίας των αγοραίων νόμων… …Η συνέχιση της κοινωνικής πολιτικής με τις ίδιες συνταγές που υλοποιήθηκε στην περίοδο του βιομηχανικού κράτους δεν κινδύνευε μόνο να μείνει κενή περιεχομένου, αφού για άλλους κοινωνικούς κινδύνους προβλεπόταν και άλλοι εμφανίζονταν στην πράξη, αλλά να μείνει και ορφανή από προστάτη, αφού το έθνος κράτος που είχε αναλάβει να τη διαχειριστεί υπήρξε κι αυτό θύμα της παγκοσμιοποίησης της οικονομικής εξουσίας. Το εθνικό κοινωνικό κράτος χωρίς ευρύτερη περιφερειακή διαχείριση δεν μπορεί να επιβιώσει. Αυτός είναι ο λόγος που αποκτά προτεραιότητα ή αναφορά στην κοινωνική Ευρώπη. Και αλίμονο, όπως δείχνουν οι ραγδαίες εξελίξεις, δεν θα μπορεί να υπάρξει σε λίγο και χωρίς παγκόσμια διαχείριση…