ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΡΑΒΕΡΣΟ ΣΤΗΝ ΥΣΤΕΡΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Τραβέρσο ανάποδο – πορεία προς το Βοριά Τράβα μπροσιά – ξοπίοω εμείς – και μη σε μέλλει. Νίκος Καββαδίας, από τη συλλογή Πούσι, 1947 «Τραβέρσο» είναι ένας ναυτικός όρος που σημαίνει πορεία κόντρα στη διεύθυνση του ανέμου για να αποφύγει το πλοίο τα χτυπήματα των κυμάτων στα πλευρά του. Είναι μία πορεία που παίρνουν τα καράβια με όλη την ισχύ των μηχανών τους όταν κάθε άλλη πλεύση είναι επικίνδυνη. Το Πολιτικό Τραβέρσο είναι μία συλλογή κειμένων, από το 1989 έως το 2010, που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τους ότι βρίσκονται στον αντίποδα των ιδεών και των απόψεων που κυριάρχησαν στη ελληνική κοινωνία, κατά την περίοδο Ύστερης Μεταπολίτευσης. Με αυτή την έννοια μπορούν να θεωρηθούν ωs απόψεις αιρετικές για τη χρονική περίοδο που διατυπώθηκαν, άσχετα από την εκ των υστέρων αποδοχή τους, όπως έχει συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις. … η πολιτική παράδοση στην οποίο εντάσσεται ο Συγγραφέας συνιστούσε μια διαφορετική εκδοχή τηs μεταπολιτευτικής Ελλάδας, εν πολλοίς μια χαμένη δυνατότητα ως npos το παρελθόν, αλλά μια ελπίδα για το μέλλον, για να βγει η πατρίδα μας από το σημερινό αδιέξοδο. Στην παρούσα λοιπόν συγκυρία, το πολιτικό τραβέρσο δεν αρμενίζει μόνο κόντρα στην «ύστερη μεταπολίτευση», αλλά κόντρα στην Ελλάδα της χρεοκοπίας… …Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος εικονογραφεί την διττή προοπτική της χώρας καταφεύγοντας στον Ιανό. Η Ελλάδα σαν άλλος lavός έχει δύο πρόσωπα «του συντηρητισμού και του αναχρονισμού» από τη μία, της δημοκρατικής, ορθολογικής και εξωστρεφούς κουλτούρας από την άλλη. Από την αντιπαράθεση των δύο εξαρτάται η εθνική προοπτική. Ο Συγγραφέας όμως αυξάνει στο μέγιστο την ένταση: σε περιόδους όξυνσης τα δύο πρόσωπα, οι δύο Ελλάδες, συγκρούονται με όρους «πολιτισμικού πολέμου» (cultural war) και όχι απλής ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης… Γιάννης Βούλγαρης