ΕΣΘΗΡ ΚΑΙ ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

…Μέσα στην ενδημική αρρώστια του τόπου, σ ‘ αυτή τη στιχοπλημμύρα που από τίποτα δεν αναχαιτίζεται και προκαλεί τις πιο περίεργες και τις πιο επιζήμιες αισθητικές παρεξηγήσεις, ένας υγιής, στη βαθύτερη έννοια, κ ‘ ένας ολιγογράφος: ο Γ. Θ. Βαφόπουλος. Πέτρος Χάρης … Το ποιητικό έργο του Βαφόπουλου αποτελεί ανάπτυξη των ίδιων βασικών θεμάτων, γύρω απ ‘ το ίδιο πάντοτε κέντρο, σε διάφορα εξελικτικά στάδια. Στην πρώτη του συλλογή, βρίσκεται ακόμα προσκολλημένος στην επιφάνεια, δίχως βαθύτερες εσωτερικές προεκτάσεις. Ύστερα, βυθίζεται κάθετα, μένοντας στη στενά ιδιωτική του γραμμή. Μα όσο προχωρεί, απατομικεύεται και χωρίς να ξεφεύγει απ ‘ τη γραμμή αυτή, τείνει ν ‘ αποκτήσει καθολικότερο χαρακτήρα. Κώστας Στεργιόπουλος … Με τη Μεγάλη Νύχτα και το Παράθυρο(1959), ο Βαφόπουλος προχωρεί, τελικά, σε μια απόφαση. Εδώ, δε μελετά το θάνατο σαν μια προσωπική απώλεια, αλλά κάτω από την παγκόσμια όψη του Χρόνου, που ενώνει σε μιαν αδιάσπαστη ενότητα την αγάπη, το θάνατο, τη μοναξιά και τη σιωπή, κάτω από το θόλο της Μεγάλης Νύχτας, η οποία περικλείνει την απύθμενη μήτρα, όπου έχει συλληφθεί γιαπρώτη φορά το πεπρωμένο του ανθρώπου… Κίμων Φράιερ … Ο Γ. θ. Βαφόπουλος είναι αυτός που άνοιξε το δρόμο στην ποιητική αναζήτηση της Σαλονίκης. Ήταν καιρός, στην πρωταρχή, που τριγύριζε το ρομαντικό ιδεαλισμό και τον συμβολισμό. Ήταν τότε ο ποιητικός του χώρος ρητορικός, πλούσιος από λυρικό αισθηματισμό, που ύψωνε το αντικείμενο σε χώρους ιδανικής λατρείας, όπως ο Dante. Πέτρος Σπανδωνίδης