Παπαθανασόπουλος Θανάσης

Γεννήθηκε το 1937 στην Περίστα Ναυπακτίας. Σπούδασε Νομικά και είναι δικαστικός. Το πρώτο του ποιητικό βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1960, για να συνεχίσει στο χώρο αυτό μια αδιάπτωτη παραγωγή χωρίς ποτέ να θυσιάζεται η ποιότητα και η ουσία. Μέχρι τώρα έχει δημοσιεύσει δεκαπέντε ποιητικά βιβλία που τα χαρακτηρίζει το αθόλωτο αντίκρισμα της ελληνικής πραγματικότητας, καθώς τούτο προκύπτει από τη ρωμαλέα λυρική υφή μιας πάντα ζέουσας και από το κέντρο των πραγμάτων και των αισθημάτων του εκπηγάζουσας εμπνοής. Μετά το πρώτο του βιβλίο, γραμμένο στα πρότυπα της παραδοσιακής στιχουργικής, μπαίνει αμέσως και χωρίς δισταγμούς στην περιπέτεια της νεωτερικής γραφής για να αναδειχθεί πολύ νωρίς σαν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της. Παράλληλα καλλιέργησε και το λογοτεχνικό δοκίμιο δημοσιεύοντας ως τώρα τρία βιβλία. Αλλά και η λαογραφία κέρδισε στη δεκαετία του 1960 το ενδιαφέρον του. Έτσι συγκέντρωσε με πολλούς κόπους και φροντίδες και δημοσίευσε σε πέντε λαογραφικά βιβλία ποικίλο λαογραφικό υλικό, σώζοντας έτσι από τον αφανισμό αληθινούς θησαυρούς της γνησιότητας λαϊκής μας παράδοσης. Στο χώρο της μετάφρασης απόδωσε την Ιφιγένεια εν Ταύροις και ποιήματα αρχαίων Ελλήνων λυρικών. Ακόμα δημοσίευσε τρία βιβλία με διηγήματα (Δοκιμασία, Έγκατα, Λαοκόων) και το θεατρικό έργο «Άλκηστη ή τ’ όνειρο της Κυριακής» όπου επιχειρεί με επιτυχία μια πρωτότυπη μεταγραφή του αρχαίου μύθου της εις Άδου καθόδου της Άλκηστης στον καιρό μας. Στο χώρο της πεζογραφίας, άρχισε η δημοσίευση μιας μυθιστορίας με τον τίτλο «Οδός Καθόδου Δωριέων» η οποία θα καλύπτει την εθνική ζωή των ετών 1940-1967. Πρώτο μέρος αυτής της συγγραφής είναι η «Πλατεία» που χαρακτηρίζεται ως «το χρονικό μιας παιδικής ηλικίας» και καλύπτει τα συγκλονιστικά για τους Έλληνες γεγονότα της περιόδου 1940-1950. Το 1990 δημοσιεύτηκε το επικό του ποιήμα «Διγενής Ακρίτας», όπου σε 25.000 δεκαπεντασύλλαβους ξεδιπλώνεται το δράμμα του αιώνα μας. Το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το ίδιο έτος.