Εμείς και οι Άλλοι

Το βιβλίο αυτό ερευνά διεξοδικά ένα φαινόμενο που εντάθηκε στη διάρκεια της δεκαετίας της ελληνικής οικονομικής κρίσης και των μνημονίων (2010-2018). Πιο συγκεκριμένα, εξετάζει και αναλύει ένα μεγάλο σύνολο αναφορών, άλλοτε σύντομων και άλλοτε πιο διεξοδικών, που συσχέτιζαν την κατάσταση της Ελλάδας με μια άλλη χώρα, συχνά με φορτισμένο και αρκετά αρνητικό τρόπο. Ο κατάλογος αυτών των αναφορών κυριαρχείται από χώρες όπως η Αλβανία (Θα γίνουμε Αλβανία του Χότζα/ αλβανοποίηση), η Βουλγαρία (Θα γίνουμε Βουλγαρία/ βουλγαροποίηση), η περιοχή των Βαλκανίων (Θα γίνουμε Βαλκάνια/ βαλκανοποίηση) και η Αργεντινή (Θα γίνουμε Αργεντινή). Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο πλήθος χωρών που εντοπίζονται σε αντίστοιχες φράσεις, κάτι που δείχνει το εύρος του φαινομένου. Η βασική θέση του βιβλίου είναι πως οι συνθήκες της απόλυτης κρίσης και ο φόβος της καταστροφής δημιούργησαν ένα υπόστρωμα για υπερβολικές και δυσανάλογες αντιλήψεις, συγκρίσεις, συσχετίσεις και στερεότυπα. Δεν είναι τυχαίο πως οι συχνότερες αναφορές αφορούν χώρες των Βαλκανίων και συνολικά τα Βαλκάνια. Η συνεισφορά της μελέτης αυτής είναι πως ερμηνεύει αυτά τα στοιχεία υπό το πρίσμα της πολιτικής επικοινωνίας. Καταδεικνύει με σαφή τρόπο την εργαλειοποίησή τους και τη λειτουργία τους ως μηχανισμών διαχείρισης της πόλωσης και του ανταγωνισμού των ερμηνειών σε σχέση με τα μνημόνια.