ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΙΚΟΣ

Ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης (17/30 Οκτωβρίου 1908 – 13 Ιανουαρίου 1993[6]), ήταν Έλληνας πεζογράφος, ποιητής και αυτοδίδακτος ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1908 στη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος του Γαβριήλ Πεντζίκη και της Μαρίας Ιωαννίδου. Αδελφή του ήταν η ποιήτρια Ζωή Καρέλλη. Στην ηλικία των δεκατεσσάρων ετών συνέταξε μια παγκόσμια γεωγραφία, η οποία αρχικά πήρε έγκριση από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά στη συνέχεια ανακλήθηκε όταν έγινε γνωστή η ηλικία του συγγραφέα της[7]. Σπούδασε Φαρμακευτική και Ιατρική στη Γαλλία (πτυχίο Οπτικής Φυσιολογίας) και στη συνέχεια σπούδασε Βοτανολογία και Φαρμακευτική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Τη δεκαετία του 1930 ανέλαβε το φαρμακείο του πατέρα του, το οποίο τις βραδινές ώρες μετέτρεπε σε λογοτεχνικό εντευκτήριο. Το 1933 επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Άγιο Όρος – έκτοτε πήγε άλλες 93 φορές – και εκεί άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1935, δημοσιεύοντας το ποίημα «Η γυναίκα που προπονείται στο κολύμπημα», στο περιοδικό το «Τρίτο μάτι». Υπήρξε βασικός συνεργάτης και ιδρυτικό μέλος του περιοδικού «Κοχλίας». Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει μελέτες σε έγκριτα περιοδικά («Μακεδονικές Ημέρες», «Μορφές» και «Διαγώνιος») και εξέδωσε μυθιστορήματα και πεζογραφήματα. Ανήκει στην ομάδα των συγγραφέων που είναι γνωστοί ως «Σχολή της Θεσσαλονίκης», ήταν μάλιστα ο μόνος του οποίου η φήμη ξεπέρασε τα στενά όρια του κύκλου του.