Η Σο­φία Ηλι­ά­δου – Τά­χου, είναι Κο­σμή­το­ρας της Σχο­λής Κοι­νω­νι­κών και Αν­θρω­πι­στι­κών Επι­στη­μών του Πα­νε­πι­στη­μίου Δυ­τι­κής Μα­κε­δο­νί­ας.

Τα επι­στη­μο­νι­κά εν­δι­α­φέ­ρο­ντά της εστι­ά­ζουν στην Ιστο­ρία της Νε­ο­ελ­λη­νι­κής Εκ­παί­δευ­σης, την Εκ­παι­δευ­τι­κή πο­λι­τι­κή, την Το­πι­κή ιστο­ρία με έμ­φα­ση στη Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία, και την Εκ­παι­δευ­τι­κή Ιστο­ρία του Πό­ντου και της νε­ό­τε­ρης Οθω­μα­νι­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας.

Από τις εκ­δό­σεις Επί­κε­ντρο κυ­κλο­φο­ρούν τα έρ­γα της, «’Μέ­ρες’ της ΟΠΛΑ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Τα χρώ­μα­τα της βί­ας (1941-1945)» (2013), «Από τη Βάρ­κι­ζα στο Μπουλ­κές. Δι­α­δρο­μές ζω­ής ή θα­νά­του» (2014), «Αγά­πη ή Τζι­χάντ» (2016), «Τα χρώ­μα­τα της βί­ας. Κα­το­χή Αντί­στα­ση Εθνο­τι­κές και εμ­φύ­λι­ες συ­γκρού­σεις» (2017) και «Η “Εξελ­λή­νι­σις” των αλ­λο­γλώσ­σων. Μα­κε­δο­νι­κό Ζή­τη­μα και Εκ­παί­δευ­ση (1870-1967)» (2021). Επί­σης μα­ζί με συ­να­δέλ­φους κα­θη­γη­τές έχει επι­με­λη­θεί τα «Τά­κης Μπέσ­σας» (2021), «Κα­το­χή και εμ­φύ­λι­ος στη δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία» (2019) και «Η Δυ­τι­κή Μα­κε­δο­νία: από την εν­σω­μά­τω­ση στο ελ­λη­νι­κό κρά­τος έως σή­με­ρα» (2014).

Όπως επι­ση­μαί­νει ο Στρά­τος Δορ­δα­νάς «To έρ­γο που ανέ­λα­βε να φέ­ρει σε πέ­ρας η Τά­χου δεν ήταν εύκο­λο γι­α­τί, κα­θώς η ίδια αρέ­σκε­ται στην επί­λυ­ση σταυ­ρό­λε­ξων για δυ­να­τούς λύ­τες, συ­νει­δη­τά επέ­λε­ξε όχι τον βα­τό δρόμο αλ­λά τον δύ­σβα­το. […] Η Τά­χου, ως επαγ­γελ­μα­τί­ας ιστο­ρι­κός, δι­α­χει­ρί­στη­κε ένα καυ­τό ζή­τημα με πλή­ρη συ­ναί­σθη­ση των εμπο­δί­ων που κα­λού­νταν να υπερ­πη­δή­σει και επέ­δει­ξε ένα­ντι των πη­γών υψη­λής στά­θμης επι­στη­μο­νι­κή εντι­μό­τη­τα. Και αυτή η εντι­μό­τη­τά της δεν μπο­ρεί να αμφι­σβη­τη­θεί, ανε­ξαρ­τή­τως όσων θα είναι δι­α­τε­θει­μέ­νος κα­νείς να ανα­κα­λύ­ψει πί­σω από τις γρα­μμές του συ­γκε­κρι­μέ­νου βι­βλίου». – (Πε­ρι­ο­δι­κό «The Books’ Journal», Ια­νου­ά­ρι­ος 2014)

Ο Δη­μή­τρης Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης υπο­γραμ­μί­ζει ότι «Το ζή­τη­μα της με­λέ­της της βί­ας κα­τά την τα­ραγ­μέ­νη δε­κα­ε­τία του 1940-1950, ακό­μη κι αν πρό­κει­ται για ζη­τή­μα­τα το­πι­κής ή πε­ρι­φε­ρει­α­κής ιστο­ρί­ας, πα­ρα­μέ­νει στις μέ­ρες μας επί­και­ρο αλ­λά και επι­τα­κτι­κό. Υπ’ αυτή την έν­νοια, η συμ­βο­λή της Σο­φί­ας Ηλι­ά­δου – Τά­χου είναι ση­μα­ντι­κή, γι­α­τί δη­μι­ουρ­γεί ένα επι­στη­μο­νι­κό πλαί­σιο δι­α­λό­γου, ανα­ζη­τή­σε­ων και συ­νέ­χει­ας στη με­λέ­τη μι­ας από τις πιο τα­ραγ­μέ­νες πε­ρι­ό­δους της νε­ο­ελ­λη­νι­κής ιστο­ρί­ας σε μια από τις πιο πε­ρί­πλο­κες πε­ρι­ο­χές της χώ­ρας». – (Πε­ρι­ο­δι­κό «The Books’ Journal», Απρί­λι­ος 2018)